Dit geval vond ik (Joeri, de gedragsdeskundige) bijzonder. Daarom wil ik graag mijn eigen ervaring met Paco delen. Deze is geschreven na het (tweede en laatste) vervolgconsult:
Voordat ik naar Eline en Paco kwam, hadden we afgesproken dat Paco zijn muilkorf om zou hebben. Er waren al heel wat bijtincidenten geweest en er kwam vrijwel geen bezoek meer bij Eline omdat dat praktisch niet mogelijk was. Een van de eerdere gedragstherapeuten die bij Paco was geweest, is zelfs in het gezicht gebeten, op zo'n manier dat ze direct naar een arts moesten.
Al snel werd duidelijk dat Paco - door het verleden - geen enkel vertrouwen meer in mensen heeft. Paco is een onzeker hondje, maar heeft zo'n sterke band met zijn baasje, dat hij die koste wat het kost wil beschermen tegen alle indringers (het bezoek).
Eerste ontmoeting met Paco. Paco vindt de ontmoeting duidelijk moeilijk en alleen al daardoor triggert dit direct het bijtgedrag. Ik doe - met vooral veel geduld - mijn best om te laten zien dat bijten geen oplossing is om het gevaar (bezoekers, in dit geval ik) te neutraliseren. Als er geen muilkorf was geweest, was ik zo'n 30 á 40 keer gebeten.
Na heel veel geduld begint Paco het te begrijpen. We roepen extra bezoek binnen (had Eline van tevoren geregeld in overleg met mij). Na enige tijd ligt Paco tussen mij en het andere bezoek in, en begint hij te genieten van de aandacht van mij en het andere bezoek. Het begin van het heropbouwen van vertrouwen in mensen!
Aan het eind van het consult stel ik Eline voor om zoveel mogelijk bezoek te ontvangen en daarmee te oefenen, met daarbij zo duidelijk mogelijke instructies waar ze op moet letten. Voor nu nog wel met muikorf (voor de veiligheid en om niet weer terug bij af te zijn door een bijtincident!).
Na 3 weken kom ik opnieuw voor een vervolgconsult. Het duurt nog maar zo'n 5 minuten voordat we hetzelfde bereiken. En deze keer doe ik het niet eens, maar Eline (baasje van Paco)! Ze heeft er duidelijk werk in gestoken. Na een tijdje merk ik dat de houding van Paco steeds beter wordt (rustiger, vriendelijker). Ik vraag Eline om de muilkorf af te doen. Vervolgens kan ik met Paco doen wat ik wil.
Later op de dag (van dit 2e consult) meldt Eline dat Paco los en zonder muilkorf rondloopt, mét bezoek in de kamer. En Paco is niet weg te slaan bij het bezoek. Maar nu op een positieve manier :-)
Dit hadden zowel Eline als Paco lang niet mogen ervaren. Gevolg: blijheid en nog meer vertrouwen in de toekomst!
Een mooie ervaring die duidelijk laat zien dat honden van nature volgers zijn. Als je weet hoe je je positie als roedelleider serieus moet nemen, en daar ook het juiste gevoel aan toevoegt (want daarmee begint het!), kun je elk probleem oplossen.
Complimenten voor Eline!
